Samenwonen: zo kunnen jullie de kosten verdelen

(leestijd: ca. 3 minuten)

Dit is eigenlijk het meest besproken onderwerp bij een relatiebeëindiging. Binnen no-time ontstaan de grootste ruzies: de ene partner heeft altijd de boodschappen betaald, terwijl diegene ook minder is gaan werken. Of manlief heeft een duurdere hobby dan de vrouw des huizes, maar ze hebben altijd 50-50 de vaste lasten betaald. De hoogste tijd om je over dit onderwerp wat meer tips en info te geven, zodat dit soort ruzies jou bespaard zullen blijven.

Bij samenwonen en het verdelen (of beter gezegd: betalen) van de kosten, komt het neer op het maken van duidelijke afspraken. Wie betaalt wat, hoeveel en wanneer? Hieronder geef ik je enkele mogelijkheden, hoe je partner en jij de verdeling van jullie kosten kunnen toepassen binnen jullie relatie.

Alles op een hoop
Dit is de meest makkelijke methode, maar ook een die het snelst voor ruzies kan zorgen. Je partner en jij hebben in dit geval één rekening, waarop jullie beide salarissen worden gestort. Vervolgens worden hiervan ook jullie vaste lasten betaald. Wat overblijft, kan door (een van) jullie besteed worden aan persoonlijke (bijvoorbeeld kleding) of gezamenlijke uitgaven (zoals een vakantie).

Bij deze manier van kosten verdelen dien je duidelijke afspraken te maken. Want wat als jij nu wilt gaan shoppen, maar je partner heeft net een nieuwe fiets gekocht en de rekening is leeg? Afspraken (blijven) maken is hierbij dus key. Zo’n manier van kostenverdeling zie je trouwens vaak wanneer er kinderen binnen een gezin aanwezig zijn.

Ieder de helft
Deze manier is ook best makkelijk en spreekt voor zich. De vaste lasten worden door twee gedeeld, en elke partner stort dit bedrag op de gezamenlijke rekening. Hierbij heb je vaak naast een gezamenlijke rekening ook nog je eigen rekening. Het geld wat op je eigen rekening overblijft nadat je jouw bijdrage hebt gestort, mag je zelf opmaken. Zo voorkom je discussies zoals hierboven staan vermeld.

Naar rato
Deze methode heeft mijn voorkeur. Ik vind deze het eerlijkst, en naar mijn mening zorgt het ook minder snel voor ruzies of onduidelijkheid. In dit geval tel je eerst je vaste lasten op. Vervolgens bepaal je hoeveel elke partner hieraan gaat bijdragen. De partner met het hoogste inkomen betaalt bijvoorbeeld ook het meest. 

Bij deze werkwijze zou je enkele kostenposten kunnen verdelen. De hypotheeklasten betaal je bijvoorbeeld wel 50-50, maar de boodschappen niet. Die betaal je 60-40, omdat de ene partner nu eenmaal wat vaker in de voorraadkast duikt.

De zakgeldmethode
Deze verdeling komt het minst vaak voor, maar zorgt volgens onderzoek ook voor de minste discussies. In dit geval heb je zowel een gezamenlijke, als ieder een eigen rekening. Jullie inkomsten worden op de gezamenlijke rekening gestort. Hiervan worden ook de vaste lasten betaald. Het bedrag wat overblijft, wordt evenredig naar elke partner uitgekeerd op zijn of haar eigen rekening, als een soort van ‘zakgeld’. Dit mag vervolgens vrij worden besteed. Eigenlijk de omgekeerde manier, vergeleken met de methode waarbij ieder bijvoorbeeld de helft of een gedeelte naar rato betaalt.

Hoe je de betaling van jullie lasten verdeeld maakt niet uit. Zolang je er allebei maar een goed gevoel bij hebt. Blijf dit onderwerp ook bespreken: het kan zijn dat jullie inkomsten of uitgaven zullen wijzigen. Hierdoor kan een andere manier van kosten verdelen ook raadzaam zijn. Gaat de ene partner bijvoorbeeld minder werken zodra er kinderen komen? En wat heeft dit voor gevolgen voor zijn of haar inleg? Of krijgt diegene een hoger salaris? Dient jullie verdeling dan opnieuw bekeken te worden, of laat je het zo? Spreek onderling een verdeling af, waar jullie je het fijnst bij voelen.